Η αποενοχοποίηση του όρου "εκμεταλλευτής μεταλλείων"

[του Πέτρου Τζεφέρη]

Εννοιολογικά η "εκμετάλλευση" έχει δύο σημασίες: "Εξαγωγή μεταλλεύματος από μεταλλείο ή εξόρυξη άλλων υλών" και "Την επιδίωξη κέρδους από κοινωνικό θεσμό, ιδεολογία, αισθήματα ή από εργασία κάποιου".

Πολλοί πιστεύουν ότι οι δύο έννοιες ταυτίζονται και συνεπώς η έννοια του εκμεταλλευτή μεταλλείων είναι αρνητική και έχει την ερμηνεία της επιδίωξης κέρδους και μόνον ανεξαρτήτως του τρόπου της "μεταλλείας". Για το λόγο αυτό θεωρούν αποφευκτέα τη χρήση της λέξης.


Εντούτοις, νομίζω, κάνουν λάθος.

Με την ευκαιρία μιας  ενδιαφέρουσας ομιλίας για το γλωσσικό ζήτημα, θεωρώ ότι θα πρέπει να επαναξιολογηθεί ο όρος "εκμεταλλευτής μεταλλείων". Η ετυμολογία, η αναζήτηση δηλαδή της προέλευσης των λέξεων μας το επιτρέπει αυτό.

Οπως γράφει ο κ. Γιάννης Λεονάρδος, "αξίζει να εντοπίσει κάποιος τη σχέση του ουσιαστικού μέταλλο και του ρήματος εκμεταλλεύομαι, καθώς αμφότερα προέρχονται από το αρχαίο ρήμα μεταλλῶμαι, που σημαίνει «ψάχνω κάτι προς αξιοποίηση». 

Αρα ο εκμεταλλευτής μετάλλων ή μεταλλείων ή λατομείων δεν σκοπεύει να να κερδοσκοπεί επωφελούμενος την ανάγκη ή την ιδιότητα κάποιου, ή γενικότερα που εκμεταλλεύεται προσποριζόμενος υλικά ή καταστάσεις ή πρόσωπα αλλά είναι μεταλλευτής δηλ.  "ψάχνει με σκοπό την αξιοποίηση".