Ινστιτούτο Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών. Δράσεις και τα επιτεύγματα στα 62 χρόνια λειτουργίας του. Η εξορυκτική βιομηχανία και ο εξορκισμός. Το Μέλλον

Το παρόν άρθρο του Αντ. Φραγκίσκου, ομότιμου καθηγητή και τ. πρύτανη ΕΜΠ, περιγράφει την διαδρομή του ΙΓΜΕ,  από την ίδρυσή του το 1952 μέχρι σήμερα.

Αναφέρεται στον θεσμικό νόμο σύστασης του 1952, με τη διατύπωση των στόχων, αρμοδιοτήτων και πεδίων δράσης του ιδρύματος, με σκοπό την αξιολόγηση του εξορυκτικού δυναμικού των ορυκτών πρώτων υλών της χώρας, με ταυτόχρονη γνώση της γεωλογικής, κοιτασματολογικής, γεωτεχνικής, τεκτονικής, σεισμικής δομής του ελλαδικού χώρου.

Αρμοδιότητες που ασκούσε  με επιτυχία το ΙΓΜΕ και με την παραγωγή  εκατοντάδων μελετών, εκθέσεων, αξιολογήσεων, μελετών εκμετάλλευσης μεταλλείων, γεωτεχνικών  μελετών,  γεωφυσικών διασκοπήσεων, χημικών αναλύσεων, ορυκτολογικών μικρογραφήσεων και κάθε είδους εργασιών που έχουν σχέση με τις γεωεπιστήμες.

Ινστιτούτο Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών. Δράσεις και τα επιτεύγματα στα 62 χρόνια λειτουργίας του.... by tzeferisp

Υπογραμμίζει την εξαιρετική και ουσιώδη προσφορά του ΙΓΜΕ στην παραγωγή γεωεπιστημόνων, αλλά και την πιο σημαντική, στη συμβολή του στην ανάπτυξη της Εθνικής Οικονομίας. Αναφέρει για τις περαιτέρω δυνατότητες στον έλεγχο των περιβαλλοντικών μελετών για την εξορυκτική βιομηχανία και τον τρόπο χρηματοδότησης του χωρίς κρατική χορηγία.

Ακολουθεί μια περιγραφή των ελληνικών πρώτων υλών που βρίσκονται σε εκμετάλλευση ή δύνανται να υποστούν εκμετάλλευση σε όφελος της τοπικής κοινωνίας, αλλά και του ισοζυγίου εξαγωγών.

Συνεχίζει με τις πρόσφατες αναφορές του υπουργού ΠΕΚΑ για το ρόλο του ΙΓΜΕ, επαναλαμβάνοντας το θεσμικό ρόλο δράσης του και αναβαθμίζοντας τις προσδοκίες του.

Ομιλία υπουργού Γιάννη Μανιάτη στο Raw Materials High level Conference 2014 (Ι)

Τέλος το βασικό συμπέρασμα στο οποίο καταλήγει είναι ότι το ΙΓΜΕ πρόσφερε και πρέπει να συνεχίσει να προσφέρει για τον ελληνικό λαό. Η αξιοποίηση των Ορυκτών Πρώτων Υλών (ΟΠΥ) πρέπει να αποτελέσει ένα ακόμη πυλώνα στην ανάπτυξη και επιβίωση της χώρας, και το ΙΓΜΕ δεν πρέπει να απουσιάσει από την προσπάθεια αυτή. Σύμφωνα με τον συγγραφέα, ένα μόνο έμεινε, η επαναφορά του ΙΓΜΕ στη μορφή και τη δομή που είχε σύμφωνα με τον ιδρυτικό του νόμο και το θεσμικό του ρόλο στην Πολιτεία, ώστε να προσφέρει, από τη θέση που κατείχε για 60 χρόνια στην επενδυτική ανάπτυξη αυτής της ταλαίπωρης χώρας.