8.8.08

China 2008: ..Altius, ..Citius, ..Fortius!


Αρχαίο Πνεύμ' αθάνατο, αγνέ πατέρα
του ωραίου, του μεγάλου και τ' αληθινού...

έχω πάλι μια απορία:

γιατί εγώ που μικρούλης περίμενα με αγωνία καθε φορά
να παρακολουθήσω τους ολυμπιακούς και να θαυμάσω
και να δακρύσω και να χαθώ μέσα στο πνεύμα της ανιδιοτέλειας
που είχα πλάσει με την παιδική μου φαντασία

γιατί αρνούμαι τώρα να δω το περίφημο κινέζικο πανηγύρι;
γιατί δεν πιστεύω πλέον καθόλου ούτε στο πνεύμα,
ουτε στο αγνό, ούτε στο αληθινό, ούτε στο αθάνατο;
γιατί αρνούμαι να δω, να πιστέψω, ακόμη και να σχολιάσω...

και γιατί ειδικά φέτος αυτό το συναίσθημα είναι πολύ ισχυρό;
όσα λεφτά κι αν σπαταλήσουν για τη φιέστα, όσα μετάλλια κι αν πάρουν, όποιοι και να τα πάρουν;
όσο πασπάλισμα κι αν κάνουν στο περιβάλλον και στα ανθρώπινα δικαιώματα..
όσα χρώματα, πυροτεχνήματα και παπύρους κι αν ξεδιπλώσουν στη "Φωλιά του πουλιού"
όση παράδοση και αν προσπαθήσουν να πουλήσουν
όση διαπραγμάτευση με την άγρια φύση και αν προβάλλουν ως κεντρική ιδέα
στη χώρα με την μικρότερη οικολογική ευαισθησία


και γιατί δεν μπορώ να βρω ενα κινέζικο μπλόγκ στον αέρα;
έναν άνθρωπο να πει κατι για τη χώρα του, για τούτη δω την τεράστια χώρα,
με τα περισσότερα παιδιά στον κόσμο;
τόσο δυνατή ειναι η Χρυσή Ασπίδα, το πιο εξελιγμένο σύστημα "μεγάλου αδελφού" στο κόσμο
για τον έλεγχο του κυβερνοχώρου;
και που κοιμούνται τα 250 εκατομμύρια κυβερνοναύτες, οι μπλόγκερς, οι υπεύθυνοι των εταιρειών,
που παρά την απαγόρευση και το ...μαρκάρισμα του μεγάλου αδελφού ειναι ήδη οι περισσότεροι στον κόσμο;
Τί φοβούνται απο το εικονικό αυτό αλκατράζ, που εντοπίζει τα ίχνη του οποιουδήποτε κυβερνοναύτη στην αχανή αυτή χώρα;
Μήπως, το γεγονός οτι αυριο πρωί μπορεί να χτυπήσει το κουδούνι τους ο κινέζος χωροφύλακας αντί του γαλατά;
και προτιμούν την αυτολογοκρισία... διότι πού να μπλέξεις τώρα.. στη χώρα του δράκου είσαι..


Πόσο ταχύτερα, πόσο υψηλότερα, πόσο δυνατότερα;
Ελικρινά δεν με νοιάζει καθόλου... με θλίβει μόνο.. Γιατί;




[Πέτρος Τζεφέρης] [by Peter tzeferis]


Αθλητισμός σημαίνει ...φώς! Πρωταθλητισμός;

Το Ολυμπιακό Ιδεώδες των Φαρμακοβιομηχανιών και των Ανθυποπλοιάρχων!

5 comments:

Τζεφέρης Πέτρος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Ανώνυμος είπε...

I remember when the winter Olympics were in US. It was emotionally crushing to me.

The whole thing was a limitless venue for corporate advertising(the city was virtually deformed with thousands of giant flashing billboards, and every form of advertising you can imagine), and yet the "humans" who tried to use the venue to speak out about the atrocities that are being committed against the earth and against humanity were either put into very small and distant "free speech zones" (yes, this really WAS the case!) -- or they were arrested.

I thought of leaving town to avoid the grotesque spectacle -- but I stayed around just to be "on call" (along with a group of other attorneys) for the protesters who were arrested.

Corporations own the athletes -- and the athletes are not allowed to speak in a way that is offensive to the corporate agenda.

If all this was true in the US -- it is true "ten times over" in China.

It's not that You're cynical! Were you cynical about Galaxidaki? Or about "η Μανιάτισσα?" No, you were full of love and innocent wonder. Those are the things you show your children.

There are things we SHOULD be cynical about! This "Olympics" is not a human thing anymore -- (even though humans may be the "cogs in the machine"). That's why I feel cynical.

But when I see my nephews play sports with an authentic human and male passion -- I don't feel cynical at all. I smile, and feel the warmth of those purely human, organic impulses (athletics and etc.). And there are a thousand examples of that.

Personally, I don't want to know anything about the Olympics in China. I don't want to hear about it. It was bad enough seeing it here.

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Ευτυχία Μεντζελοπούλου είπε...

Λυπάμαι γιατί το ιδανικο του ευ αγωνιζεσθε μετατράπηκε στο "πώς να βγεις πρώτος με οποιοδήποτε κοστος"
λυπάμαι γιατί η ιδέα του ολυμπισμου μεταμορφώθηκε σε κιτς τηλεπαιχνιδι που πολεμαει για την υψηλότερη(τηλε)θέαση.
λυπάμαι γιατί τη ζωη την οδηγει το χρήμα και κατ'επέκτασιν η δύναμη.
Οσο υπάρχουν άνθρωποι, όμως,πάντα θα ελπίζω.

Ανώνυμος είπε...

You know, I have been having this discussion about the "Olympics" (albeit to the least degree possible) -- and people say, "It is so beautiful!", and "Aren't you capable of enjoying the beauty for its own sake?"

Don't repeat this, because I don't want to "burst people's bubble," but ... no, I'm not capable, and no, I don't want to to enjoy the "magnificent display" of a totalitarian/corporate regime.

The Nazis also put on a "fantastic show" when they hosted the Olympics, and our fellow man performed awe-inspiring feats. The Nazis also had an inspiring motto:

“German sport has only one task: to strengthen the character of the German people, imbuing it with the fighting spirit and steadfast camaraderie necessary in the struggle for its existence.”

A friend said to me, "Yes, but you can appreciate the beauty of the Roman ruins, and all kinds of ancient art, and much of it was created by, or in collaboration with, brutal regimes."

True.

But when the brutal regime no longer exists, and our fellow man is not suffering under it at that very moment, perhaps one has the luxury of appreciating such beauty, and feeling some amazement at the "monumental" nature of it (but always with the awareness, too, of the history surrounding it).

Δημοσίευση σχολίου

Προσβλέπω σε έναν ευπρεπή διάλογο χωρίς κακόβουλα και υβριστικά σχόλια που προσβάλλουν την αισθητική μας αλλά κι εκείνη της ελληνικής γλώσσας. Εντούτοις, όλα τα σχόλια δημοσιεύονται!