Νέα πιλοτικά έργα CCS από την ΕΕ. Η ελληνική θέση.
Με απόφασή της, η Ε. Επιτροπή χορηγεί 1 δις € σε έξι έργα δέσμευσης και αποθήκευσης διοξειδίου του άνθρακα. Η απόφαση για τα εν λόγω 15 έργα αποτελεί το πρώτο βήμα αξιοποίησης ποσού σχεδόν 4 δισ. ευρώ, το οποίο πρόβλεψε η ΕΕ τον Μάιο του 2009 με προορισμό ενεργειακά έργα στήριξης της οικονομικής ανάκαμψης. Είναι γνωστό ότι στα έργα αυτά δεν περιλαμβάνεται η χώρα μας.
Η ελληνική θέση, διά στόματος ΥΠΕΚΑ, ειναι επιφυλακτική για τις τεχνολογίες του CCS (Carbon Capture and Storage), κατά δύο έννοιες:
"Η πρώτη είναι ότι, αυτές οι τεχνολογίες οικονομικά στοιχίζουν πάρα πολύ και έχουν και ένα θέμα επικινδυνότητας στη χώρα μας που είναι μία περιοχή επιρρεπής σε σεισμούς. Να δούμε δηλαδή, πώς αντιδρούν σε τέτοιου είδους γεωλογικά φαινόμενα.
Αλλά επίσης, νομίζω ότι πάμε να αντιμετωπίσουμε πάλι το πρόβλημα όχι χτυπώντας το στη ρίζα του. Δηλαδή ουσιαστικά τί θέλουμε; Θέλουμε να συνεχίζουμε έτσι, να παράγουμε ρύπους και απλά να μπορούμε να τους αποθηκεύουμε, ή θέλουμε να πάμε αλλού;
Δηλαδή, το πού θα ρίξει κανείς τα λεφτά, -γιατί πράγματι τα χρήματα είναι περιορισμένα- έχει να κάνει με το πώς ιεραρχεί τις πολιτικές προτεραιότητες. Και η ιεράρχηση αυτή των πολιτικών προτεραιοτήτων, δεν είναι να κάνουμε χώρους αποθήκευσης του διοξειδίου του άνθρακα, αλλά να κάνουμε επενδύσεις στην εξοικονόμηση και στις ΑΠΕ, για να μειώσουμε το διοξείδιο του άνθρακα. Αυτή είναι η πάγια πολιτική θέση.
Τώρα, προφανώς συμμετέχουμε στις συζητήσεις που γίνονται στην Ευρωπαϊκή Ένωση και σε πιλοτικά, που ίσως χρηματοδοτηθούν για τα CCS. Εάν υπάρξει συγκεκριμένη πρόταση, θα το δούμε. Αλλά, καταρχήν σας λέω ότι, η χώρα μας δεν είναι υπέρ αυτών των τεχνολογιών".
Πάλι για το CCS
*Πάντως έχει γίνει ήδη πρόταση απο το ΙΓΜΕ, που έχει κάνει έργο στον τομέα της εκτίμησης του δυναμικού γωολογικής αποθήκεσης του διοξειδίου του άνθρακα στον τόπο μας, για την ένταξη νέου σχετικού έργου στο ΕΣΠΑ 2007-2013.
1 comments:
Η αλήθεια είναι πως το CCS το αποδέχομαι ως μεταβατικό μόνο μέτρο της παρούσας κατάστασης σε μια πιο αειφόρο διαχείριση. Υπό αυτό το πρίσμα, και λαμβάνοντας υπ’ όψη πως ένα από τα μεγάλα προβλήματα που δημιουργούνται είναι η νοοτροπία του «ουδέν μονιμότερο του προσωρινού», συμφωνώ εν μέρει με τη δεύτερη θέση, με την υπόδειξη πως το CCS θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί κατά τη μεταβατική περίοδο και μέσα από μια ολοκληρωμένη διαχείριση της διεργασίας.
Τώρα η πρώτη δικαιολογία είναι εντελώς παράλογη και μάλλον έχει να κάνει με εσωτερική κατανάλωση και πολιτικά παίγνια.
Δημοσίευση σχολίου
Προσβλέπω σε έναν ευπρεπή διάλογο χωρίς κακόβουλα και υβριστικά σχόλια που προσβάλλουν την αισθητική μας αλλά κι εκείνη της ελληνικής γλώσσας. Εντούτοις, όλα τα σχόλια δημοσιεύονται!