Το ελληνικό νικέλιο και η ΛΑΡΚΟ ΓΜΜΑΕ
[by Tzeferis Petros]
Η ελλάδα παράγει νικέλιο (σιδηρονικέλιο) κι αυτο ειναι μια ευτυχής συγκυρία για τον τόπο μας. Η παραγωγή σιδηρονικελίου (FeNi) από τη ΛΑΡΚΟ ΓΜΜΑΕ, καλύπτει το 7% σχεδόν των αναγκών της ευρωπαϊκής αγοράς (2-3% του δυτικού κόσμου), καθιστώντας την μια από τις μεγαλύτερες παραγωγούς της Ευρώπης και μάλιστα τη μοναδική παραγωγό εντός ΕΕ από ίδιες (εγχώριες) πρώτες ύλες (ελληνικά σιδηρονικελιούχα κοιτάσματα-λατερίτες).
Το σύνολο δε της παραγωγής (17-20 χιλιάδες τόνοι νικελίου στο κράμα) εξάγεται στις ευρωπαϊκές βιομηχανίες ανοξείδωτου χάλυβα κι αυτό γιατί το κύριο προϊόν δηλ. το νικέλιο, αποτελεί τη βασική πρώτη ύλη, μαζί με το σιδηροχρώμιο, για την παραγωγή του ανοξείδωτου χάλυβα. Η Ελλάδα διαθέτει την δυνατότητα για την παραγωγή και των δύο (σιδηροχρώμιο και σιδηρονικέλιο) αλλά η παραγωγή ανοξείδωτου χάλυβα από ίδιες πηγές παραμένει ένα ανεκπλήρωτο σπουδαστικό μας όνειρο…
Ένα μικρό σπουδαστικό όνειρο.. o ανοξείδωτος χάλυβας!
Υπενθυμίζεται εδώ (για τους νεώτερους) ότι η Ελλάδα παρήγαγε στο παρελθόν σιδηροχρώμιο στο εργοστάσιο της εταιρείας «Ελληνικά Σιδηροκράματα» (ΕΛΣΙ) στο Τσιγκέλι Αλμυρού. Tο εργοστάσιο αυτό, που ήταν δυναμικότητας περίπου 50.000 τόνων τον χρόνο, λειτούργησε για δέκα χρόνια και έκλεισε οριστικά το 1991.
Στα χέρια του καταναλωτή, το νικέλιο γίνεται αναγνωρίσιμο στις ανοξείδωτες οικιακές συσκευές, όπως νεροχύτες, μαχαιροπήρουνα, κάδοι πλυντηρίων, ιατρικά εργαλεία κλπ.
Παράλληλα, η εταιρία πέραν της σημαντικότατης παραγωγής λατερίτη (περίπου 2,5 εκατ. τον. από το σύνολο των μεταλλείων Ευβοίας, Αγ. Ιωάννη Βοιωτίας, Φθιώτιδας και Καστοριάς) αλλά και λιγνίτη/ξυλίτη (περίπου 300 χιλ. τον. από το λιγνιτωρυχείο των Σερβίων) που χρησιμοποιείται ως στερεό καύσιμο για ίδιες ανάγκες αλλά επιπλέον διατίθεται κυρίως στη ΔΕΗ, πραγματοποιεί σημαντικές έρευνες για νέα κοιτάσματα σε περιοχές των νομών Πιερίας, Ημαθίας, Κοζάνης, Γρεβενών και Καστοριάς, με ενθαρρυντικά αποτελέσματα: τα αποθέματα λατεριτών ξεπερνούν σήμερα τα 250 εκατ. τον.
Η ΛΑΡΚΟ ΓΜΜΑΕ απασχολεί πάνω από 1300 άτομα σε μόνιμη βάση, δραστηριοποιείται σε 6 νομούς, και εκτός των ανωτέρω ασχολείται μέσω θυγατρικών της εταιρειών, με τα θέματα αξιοποίησης της σκουριάς (περίπου 2 εκατ. τον./έτος) και των μεταλλευτικών παραπροϊόντων καθώς και με τα ενεργειακά θέματα.
Για το 2008, πάνω από 380 χιλ. τον. σκουριάς των ηλεκτροκαμίνων καταναλώθηκε στο εσωτερικό (χρησιμοποιείται ως υλικό αμμοβολής και ως πρώτη ύλη στη βιομηχανία τσιμέντου) αλλά και στο εξωτερικό (περίπου 20 χιλ. τον.) κυρίως σε λειαντικές βιομηχανίες στη Βόρεια Αμερική. Επίσης, η παραχθείσα σκουριά μεταλλακτών (92 χιλ. τον) η οποία χρησιμοποιείται για την παραγωγή ειδικού τύπου σκυροδέματος καθώς και άλλες χρήσεις, εξήχθη στο σύνολο της αποφέροντας συνάλλαγμα πάνω από 2.3 εκ. ευρω.
Μετά από τη χρονιά-σταθμό (2005) που η εταιρεία έκανε ρεκόρ παραγωγής (αλλά και κερδών) ξεπερνώντας τους 19 χιλ. τον. αλλά και τις πολύ καλές επόμενες χρονιές, από τα τέλη του 2008, η μεγάλη πτώση της τιμής του νικελίου αλλά κι η άνοδος της τιμής του ηλεκτρικού ρεύματος έφεραν την εταιρεία σε δεινή θέση. Ελπίζουμε ότι κάποια πολιτική ηγεσία θα καταφέρει να επιλύσει το θέμα βιωσιμότητας της ΛΑΡΚΟ χωρίς φυσικά να την κλείσει και χωρίς να περιορίζεται μόνο σε ενέσεις/ανάσες οικονομικής ρευστότητας.
Το ερώτημα που προκύπτει αβίαστα αλλά και αμείλικτα ειναι "πόσο μπορείς να ελπίζεις, όταν μετά από τόσο καλές χρονιές δεν μπορείς να αξιοποιήσεις τα αποτελέσματα ώστε να μην φτάσεις αμέσως μετά στα πρόθυρα της πτώχευσης;"
Παραπλεύρως δίνεται μια ενδιαφέρουσα προσέγγιση για την τύχη της ΛΑΡΚΟ δίνεται από τον πρόεδρο του συλλόγου ΠΣΔΜΜΜ κ. Π. Μαυρίδη (με τίτλο: ΛΑΡΚΟ ΓΜΜΑΕ, ένα παράδειγμα προς μίμηση, ένα παράδειγμα προς αποφυγή..). Δυστυχώς όμως οι μετριοπαθείς φωνές των επαϊόντων, που δεν γενικολογούν αλλά αναλύουν, εξειδικεύουν και δίνουν λύσεις, σπανίως ακούγονται.
Σήμερα δουλεύουν μόνο τα 3 απο τα 5 ηλεκτροκάμινα της ΛΑΡΚΟ ( μετά την προσωρινή σφράγιση και των 5 λόγω των πρόσφατων ατυχημάτων), που αρκετά τιμωρήθηκε ενθεν και εκείθεν από διάφορα συμφέροντα, λάθη, παραλείψεις αλλά και ατομικές "στρατηγικές". Καιρός να βοηθήσουμε ολοι να πάει μπροστά..
[Πέτρος Τζεφέρης]
7 comments:
Δυστυχώς φάνηκε και φαίνεται καθημερινά ότι από την οικονομική κρίση δεν ξεφεύγουν ούτε οι πιο εύρωστες επιχειρήσεις. Η ΛΑΡΚΟ δεν αποτέλεσε εξαίρεση. Πάντως δεν έκλεισε... ακόμα. Κάτι είναι και αυτό.
Πως μπορούμε να βλέπουμε το παράδειγμα προς αποφυγή και να συνεχίζουμε να αντιδρούμε στην ιδιωτικοποίηση της ΛΑΡΚΟ?
Ας συνειδητοποιήσουμε επιτέλους ότι δεν είναι ανταγωνιστική η "κοινωνικού οφέλους" επιχείρηση σε μια αγορά πολυεθνικών κολοσσών!
Ας το πάρουμε απόφαση: τα μέταλλα είναι ελεύθερα διαπραγματεύσιμα αγαθά στο Χρηματιστήριο Μετάλλων του Λονδίνου. Δεν είναι δυνατόν οι κρατικοί δεινόσαυροι να επιβιώσουν, όταν χρειάζονται εξειδικευμένο προσωπικό και θα πρέπει να περιμένουν τις διαδικασίες του ΑΣΕΠ να το αποκτήσουν.
ξερετε πολύ καλά πως όποια κι αν είναι η εικαζόμενη λύση (δημόσια ή ιδιωτική) έχει πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα.
Και καμία δεν καταφέρνει να εξασφαλίζει με σιγουριά τους πάνω από 1000 εργαζόμενους, ούτε την ουσιαστική και διαχρονική αξιοποίηση του ορυκτού μας πλούτου, πράγματα που ενδιαφέρουν εμένα. Ειδικά αν οι τιμές του ρεύματος είναι υψηλές και οι τιμές του νικελίου διεθνώς είναι χαμηλές..
Και φυσικά δεν επικροτούμε ούτε να αποτελεί η ΛΑΡΚΟ το βόλεμα (με το αζημείωτο...) των εκάστοτε κομματικών μηχανισμών εξουσίας ούτε από την άλλη όργιο των εργολάβων και του κάθε ιδιώτη εκκολαπτόμενου σωτήρα/πατριώτη.. Γιατί ομως να τη σώσει τη λαρκο ο σωτήρας αυτός, έχει κανένα λόγο;
Οσο για το θέμα του ΑΣΕΠ, σωστά το λέτε, αλλά αυτό είναι το ελάχιστο.
Και το δημόσιο που είναι δεινόσαυρος από μόνο του, έχει βρει την μέθοδο: στηρίζεται στους ..λευτεράκηδες, και τον πληθυντικό της ..ευγενίας. Εμεις δουλεύουμε, εσεις (μας) δουλεύετε, αυτοί (μας) δουλεύουν... Και στην πραγματικότητα δουλεύει μόνο ΕΝΑΣ, ο λευτεράκης και οι υπόλοιποι τυρβάζουν περί τα αλλα. Αυτο που κάνει ο ..λευτεράκης στο δημόσιο, το κάνουν οι εργολάβοι στον ιδιωτικό τομέα, συμπιέζοντας το κόστος, με όλα τα συμπαρομαρτούντα καιτο ρίσκο στα θέματα ασφάλειας...
Για τα περιβαλλοντικά και την ενσωμάτωση του περιβαλλοντικού κόστους, δεν άκουσα κάτι.. Αυτο, το πολύ μεγάλο κόστος, που θα μπει;
Ποιός θα το αναλάβει, για να επαναφέρει την αξιοπιστία στον πολίτη αλλά και την κοινωνική συνοχή;
Ο ιδιώτης από το ..υστέρημά του ή θα το αναλάβει το δημόσιο από τα ..εικονικά κέρδη που κατά καιρούς παρουσίαζε (μη πληρώνοντας ΔΕΗ και ταμεία); Η θα πάμε πάλι στον φορολογούμενο πολίτη;
Λευτεράκη καλημέρα
Τα θέλουμε όλα και τα θέλουμε τώρα:
1. να εξασφαλίζει με σιγουριά τους πάνω από 1000 εργαζόμενους. Δεν απαιτούνται πάνω από τους μισούς για το συγκεκριμένο ύψος παραγωγής νικελίου.
2. την ουσιαστική και διαχρονική αξιοποίηση του ορυκτού μας πλούτου. Αμήν, αλλά αυτό είναι δουλειά του κράτους να επιβάλει με τις υπηρεσίες του, τους νόμους του και τις συμβάσεις του. Μην ξεχνάμε ότι είναι δημόσιο μεταλλείο.
3. Ειδικά αν οι τιμές του ρεύματος είναι υψηλές και οι τιμές του νικελίου διεθνώς είναι χαμηλές. Ας απεμπλακεί επιτέλους από την υπερκατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας με αυτοπαραγωγή και με υδρομεταλλουργία.
4. όργιο του κάθε ιδιώτη εκκολαπτόμενου σωτήρα/πατριώτη.Δεν θα χαρακτήριζα έτσι τους ιδιώτες που εξέφρασαν ενδιαφέρον να την αγοράσουν.
5. γιατί ομως να τη σώσει; Ο λόγος είναι το κέρδος φυσικά. Σε καπιταλισμό ζούμε και σε ΕΕ, με σκληρή ΓΔ Ανταγωνισμού. Το σιδηρονικελιούχο μετάλλευμα (πάρε κομπιουτεράκι λευτεράκη) είναι μεγαλύτερης αξίας από χρυσοφόρο (ακόμα και σήμερα που ο χρυσός έχει 1200$)και η ΛΑΡΚΟ έχει δεκάδες εκατομμύρια τόννους από δαύτο.
6.Στο δημόσιο στην πραγματικότητα δουλεύει μόνο ΕΝΑΣ, ο λευτεράκης και οι υπόλοιποι τυρβάζουν περί τα αλλα. Δείτε που κατέληξε η ΛΑΡΚΟ με την πρακτική αυτή και νεοφιλελεύθερους manager...
7. Για τα περιβαλλοντικά και την ενσωμάτωση του περιβαλλοντικού κόστους, Αυτο, το πολύ μεγάλο κόστος, Ποιός θα το αναλάβεi;
Βρείτε εσείς ιδιώτη να αναλάβει εν λευκώ περιβαλλοντικές ζημίες τρίτων με γενεσιουργό αιτία σε χρόνο προγενέστερο. Ας εκπονηθεί μελέτη αποκατάστασης μαζί με το επενδυτικό σχέδιο και ας ενσωματωθεί το περιβαλλοντικό πρόγραμμα στις δεσμεύσεις του ιδιώτη προκειμένου να αποκτήσει την εταιρία.
Το πραγματικό πρόβλημα είναι άλλο: η χερσαία απόθεση της σκουριάς που δεν επιτρέπεται από το ΣτΕ...
Κινέζοι καλοβλέπουν τη ΛΑΡΚΟ
12:58 - 30 Νοέμβριος 2009
Το ενδεχόμενο αγοράς της ΛΑΡΚΟ εξετάζουν κινεζικές εταιρίες, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες. Οι Κινέζοι τον τελευταίο καιρό έχουν αποδυθεί σε αγορά μεταλλευτικών εταιριών σε όλα τα μήκη και τα πλάτη τους πλανήτη, ενδιαφερόμενοι τόσο για σιδηρομετάλλευμα όσο και για ειδικά μέταλλα, όπως το νικέλιο.
Σημειώνεται ότι κινεζικές εταιρίες πρόσφατα έχουν αγοράσει μεταλλευτικές επιχειρήσεις στο Περού, τη Βραζιλία και την Αυστραλία, σε μια προσπάθεια να εξασφαλίσουν καλύτερη τροφοδοσία των αναγκών τους. Για τη ΛΑΡΚΟ έχει δείξει εξειδικευμένο ενδιαφέρον- σε κατ' ιδιαν συζητήσεις με παράγοντες της κυβέρνησης- ισχυρός επιχειρηματικός όμιλος με έδρα τη Σανγκάη, ο οποίος έχει ξεκινήσει κι επαφές με Έλληνες συμβούλους για το απαραίτητο lobbying. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι συζητήσεις γίνονται εν γνώσει της κινεζικής κυβέρνησης.
εγω πάλι απο τη μεριά μου χαίρομαι που από το φορουμ αυτό περνοδιαβαίνουν οι ... λευτεράκηδες. Χαίρομαι να έρθουν κι άλλοι..
Εδώ είναι δημόσιο, δεν είναι παίξε γέλασε…
Από τις ενθεν και εκείθεν θέσεις και αντιθέσεις, που εγώ τις βλέπω ολες θετικά, θα σχολιάσω μόνο το θέμα της υδρομεταλλουργίας που έτυχε κάποτε να "ιδρώσω τη φανέλλα" κάνοντας νυχθημερόν ..διδακτορικό αγώνα για το "λατερίτη της Λαρκο".
Υδρομεταλλουργία. Πολλοί τη θεωρούν ως το μέλλον της μεταλλουργίας. Γιατί μπορεί να επεξεργαστεί τα πολύ φτωχά μεταλλεύματα (τα στείρα των πυρο μεταλλουργικών κατεργασιών) και να δώσει λύσεις σε ειδικά προβλήματα. Με την βιοεκχύλιση, την εκχύλιση σε σωρούς, σε στήλες, την εξαγωγή με χρήση οργανικών διαλυτών κλπ.
Η υιοθέτηση, έστω και σε συμπληρωματικό επίπεδο, της τεχνολογίας παραγωγής νικελίου με την τεχνική της υδρομεταλλουργίας, η οποία είναι πιο φιλική στο περιβάλλον θα δώσει την δυνατότητα εκμετάλλευσης λατεριτικών αποθεμάτων με χαμηλή περιεκτικότητα (0,7% από περίπου 1% που είναι σήμερα). Εφόσον εφαρμοστεί η συγκεκριμένη τεχνολογία τότε τα εκμεταλλεύσιμα αποθέματα της χώρας μας θα ανέλθουν στα 750 εκ. τόνους, αυξάνοντας τη διάρκεια ζωής στα 100έτη. Και αυτό θα κάνει το σιδηρονικελιούχο μετάλλευμα ακόμα μεγαλύτερης αξίας από το χρυσοφόρο πράγμα που και σήμερα ισχύει...
Δημοσίευση σχολίου
Προσβλέπω σε έναν ευπρεπή διάλογο χωρίς κακόβουλα και υβριστικά σχόλια που προσβάλλουν την αισθητική μας αλλά κι εκείνη της ελληνικής γλώσσας. Εντούτοις, όλα τα σχόλια δημοσιεύονται!